Co trzeba mieć:

1. Chęci.
2. Kawałek wybrukowanego kostką,
w miarę równego podjazdu na  podwórku.
3. Mniej więcej pięćset – tysiąc złotych.

Kula kosztuje dwie stówki. Kręgle można kupić po niecałej stówce,
ale może je też wytoczyć każdy stolarz dysponujący tokarką..
No i trochę trzeba wyłożyć na chodniczek po którym kula będzie toczona. Ten chodniczek to składa się z dwóch warstw. Dolną tworzy wykładzina dywanowa włosem w dół. Górną wykładzina twarda, podłogowa, najtwardsza jaką można kupić. Potrzebny jest jeszcze jakiś „łapacz” na kulę – materacyk lub gąbka oparta o bramkę
na przykład. I już!

Dowcip polega na tym, że gra się w trzy kręgle ustawione dwa z przodu w rozstawie nieco mniejszym niż średnica kuli i jeden z tyłu. Jak na załączonym obrazku. Jeśli się kulą trafi dokładnie w środek, zbija się trzy kręgle, jeśli nie, to tylko dwa, jeden, lub żadnego.
Za automatykę w odrzucaniu kuli najlepiej użyć dziadka lub ojca,
albo jakiegoś gracza który albo jest za dobry i stale trafia,
albo za słaby i nie trafia.

Chciałbym spopularyzować tą grę. Jest to – moim zdaniem – wypróbowany przez ubiegłe dwa lata świetny sposób na zabawę
w rodzinnym i przyjacielskim gronie.

Życzę sukcesów w budownictwie!

- * ° ≈ ѽ ѻ ʭ